vrijdag 1 februari 2013

TRIPS | Verdwaald


De trein. Voor de één een nachtmerrie, voor de ander een uitje om naar uit te kijken. Een verslaving aan mobieltjes en computers kan, maar een verslaving aan treinen ligt niet helemaal voor de hand.. Toch lijkt het er bijna wel op. Soms zit ik rustig aan m'n bureau, maar spring ik opeens op. "Ik moet met de trein! Nu!

Dat "nu" lukt natuurlijk niet altijd even goed, maar gelukkig was het gister weer tijd om dit rijdende gele voertuig in te stappen. Nog voordat de zon op was gekomen, zwaaide m'n moeder me uit met de woorden "succes met je wereldreis"! En een wereldreis, dat werd het. Op naar Amsterdam, later die dag door naar Leiden en Den Haag. Met de trein reizen is niet zo lastig. Goed op het bord kijken op welk station de trein vertrekt, rennen, en dan neerploffen. Niet in slaap vallen, maar goed de mensen om je heen bestuderen.

Het probleem zat hem dan ook niet in de trein. In Den Haag moest ik alleen nog verder reizen met de tram. Het was niet de eerste keer dat ik in zo'n gammel ding zat, maar wel de eerste keer alleen. En dat bleek maar weer. Werkelijk alles ging mis wat mis kon gaan. De tram de verkeerde kant opgepakt, een rondje gereden, blijven zitten terwijl het eindstation al is genaderd, overstappen naar een andere tram die vervolgens zijn rit niet afmaakt, een vrouw die eruit valt, deuren die niet open willen, verkeerde lijnen, en dat alles zonder beltegoed of enige vorm van wifi. Een nachtmerrie was het. Gelukkig zijn er nog mensen om je heen die wel weten hoe het werkt, en die dezelfde kant op moeten, anders zat ik nu waarschijnlijk ergens aan de andere kant van Nederland te verkleumen met een doorweekte OV kaart in de hand. Een kleine 2 uur later dan gepland waren we dan aangekomen op plaats van bestemming, vol van een kick want het was gelukt! Helaas konden we de hele rit, een ruime drie uur later, weer opnieuw maken.. Terug naar huis.

Verdwalen met de tram is niet bepaald handig. Je kan twee dingen doen, of zelf proberen de weg te vinden, of de weg vragen. Verdwalen kan in een plaats, maar verdwalen kun je ook figuurlijk zien. Figuurlijk gezien is het eindexamenjaar het jaar van verdwalen. Voor mij dan tenminste. Enorm veel keuzes die je moet maken, en die allemaal erg belangrijk zijn en veel gevolgen met zich meebrengen. Want wat voor studie ga je kiezen? Blijf je thuis wonen? In welke plaats wil je gaan studeren? Misschien ben ik dan wel een te erge "control-freak", alles zelf in de hand willen houden, en het zelf uitzoeken. Het probleem is alleen dat ik niet alle kennis heb, ik weet niet wat alle studies inhouden, en tsja, dan gaat het niet altijd even goed. Mensen die allang weten wat ze willen gaan doen hebben het al een stuk makkelijker, maar zij hebben misschien daarvoor ook al de hulp van anderen ingeschakeld. Andere mensen zijn er niet voor niets. Op naar de decaan? Of het toch opnieuw zélf uit proberen te zoeken? In de tram ging het uiteindelijk veel beter na het inschakelen van de hulp van andere mensen, maar ja.. de tram is geen studie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten