Kunnen jullie je nog de zakdoek met citroen en pepermunt herinneren? Ik ben daar altijd nog door gefascineerd. Klasgenootjes konden zo blij worden door aan een zakdoekje te likken. Hoe zou dat proeven? Na al die jaren weet ik het nog steeds niet, en de vraag blijft. Tijd voor actie dus.
Aan het einde van de 4 dagen is het tijd voor nog meer snoep. Het einde is in zicht en vaders, moeders, opa's en oma's, ooms en tantes omhelzen hun kind. Met snoep. Aan touwtjes. Heel veel snoep aan touwtjes. En langzaam verdwijnen de hoofdjes daarachter.
Een goed en leuk initiatief dat lopen. Die 4 dagen. Ook best veel, die 40 kilometer in totaal. Beetje jammer van de snoep. Dat dan weer wel. Zucht.. Wat een jeugdsentiment!
PS: Heb stiekem nu toch eigenlijk wel aardig zin in wat snoep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten